1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، گروه معماری، دانشکده فنی، تهران 2- دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده معماری و شهرسازی، مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، Hosseini@iust.ac.ir
چکیده: (97 مشاهده)
توسعه مجموعه‌های مسکونی و افزایش ارتفاع ساختمان‌ها و افزایش هزینه حامل‌های انرژی و نیاز به صرفه جوییدر مصرف انرژی، سبب ورود ایده‌ها و تکنولوژی‌های جدید و خطرآفرین به همراه مصالح قابل اشتعال و افزایش بار آتش در ساختمان گردیده‌است.آتش‌‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی سال‌های اخیر، نشان‌دهنده نقص تدابیر پیش‌بینی شده در طراحی این مجموعه‌ها در تأمین امنیت ساکنین و محافظت از اموال و تجارت آنها می‌باشد. این پژوهش در نظر دارد برای کاهش آسیب‌پذیری در چالش فوق، با بهره‌گیری از اصول و معیارهای معماری و به کمک نظرات متخصصین، راه‌کارهای قابل اطمینانی ارائه نماید. روش تحقیق در این پژوهش تلفیقی از شیوه‌های کیفی و کمی است که به روش دلفی انجام شده‌است. نتایج در نرم افزار 26 SPSS تحلیل گردیده و به کمک آزمون KMO و بارتلت کفایت حجم نمونه تأیید شده‌است. به کمک تحلیل عامل Q، نتایج استخراج و تاثیرگذارترین عوامل بر کاهش آسیب‌پذیری دربرابر حریق در ساختمان‌های بلند مسکونی مشخص گردیده‌است. بر اساس نتایج پژوهش مؤلفه‌های تأثیرگذار بر کاهش آسیب‌پذیری ساختمان در برابر حریق عبارتند از: دسترسی‌پذیری، تخلیه‌پذیری، مصالح، تفکیک‌پذیری بنا، فرم، فضا، عناصر و المان‌های گسترش‌دهنده آتش و دود، فرم، فضا، عناصر و المان‌های انسداد و منحرف‌کننده آتش و دود و گازهای سمی.
Dehnavi M, Hosseini S B, Mahmoodi Zarandi M. Effective architectural strategies to reduce fire vulnerability in high-rise residential buildings. تبدیل انرژی 2023; 9 (4) : 6 URL: http://jeed.dezful.iau.ir/article-1-441-fa.html
دهنوی محمود، حسینی سیدباقر، محمودی زرندی مهناز. راهبردهای معماری مؤثر بر کاهش آسیب‌پذیری در برابر حریق در ساختمان بلند مسکونی. مهندسی مکانیک تبدیل انرژی. 1401; 9 (4) :71-88
.jpg)
